en toen kwam er een olifant en die blies....

Hello trouwe lezers, familie, vrienden en fans ( dit citaat is afkomstig en volledig voor rekening van eerdere reisgenoten Mirjam en Simone. Ik moet dit erbij zetten, want ook zij lezen ons blog en de kans is groot dat we elkaar nog eens tegenkomen en in het land van de Glimlach wil je geen ruzie :-))

Nog steeds herstellende van een zeer pittig, maar bovenal fantatsisch begin van 2010, zijn we de reis verder vervolgd naar Kanchanaburi. Deze plaatsnaam zegt jullie waarschijnlijk niks, maar het is het dorp waar de Bridge over the River Kwai eindigt. Een zeer omstreden brug. Niet zozeer qua uiterlijk, maar meer omdat er onder het zeer onhumane en strenge regime van de Japanners honderden, zo niet duizenden Amerikanen, Engelsen, Fransen, Chinezen etc zijn omgekomen.

Helaas bestaat de kleine stad nu met name uit 1 lange straat waar barretjes en restaurantjes zitten. Op zich niks mis mee, maar het merendeel van de barretjes zit vol met te dikke vieze Duitsers en Engelsen en te jonge Thaise meisjes.....beetje jammer! Gelukkig zijn er nog meer genoeg leuke dingen te doen, waaronder het niet zo bekende www.elephantworld.org Dit is opgezet door een veterinair arts met de bedoeling om oude en zieke olifanten een mooie laatste dag te geven. Momenteel hebben ze daar 6 olifanten woonachtig en ze zijn nu ongeveer 1 jaar bezig. De reden dat het nog niet zo bekend is, is omdat " de Dokter" , zoals ze hem respectvol noemen eerst de mindset van de Thai wil veranderen. Cruciaal voor het land en de olifant. Langzaam aan zijn ze ook bezig met promotie in de rest van de wereld en het aanvragen van subsidies, want alles gaat op basis van donaties. Het is dan ook meer dan prachtig om te zien hoe men daar omgaat met de olifanten. Ook een nederlands stel, Jan en Agnes, zet zich daar 100% voor in en met hen hebben we gisteren langdurig gesproken over het park. Tevens het mooie aan het park is dat het geen commercieel belang heeft en het volledig in het teken staat van de olifant. De bezoekers zijn van ondergeschikt belang en krijgen geen luxe. Sterker nog, we werden aan het werk gezet! Mooi was dat, in 35 graden bananenbomen omhakken en in een vrachtwagen gooien, zonder water en met het risico van vogelspinnen ( gelukkig niet gezien). Daarna de olifanten voeren en als beloning mochten we daarna samen met de olifanten zwemmen!!! Zo verschrikkelijk indrukwekkend! erg gaaf om zo dichtbij, bovenop en zeker niet onder de olifanten te zwemmen. Moe maar voldaan naar ons " appartement" op het water gegaan, kort een boekje gelezen en toen kwam er een olifant en die blies het verhaaltje uit.....